info over la Vienne rivier in frankrijk

[dimitri sadones]

zou het mogelijk zijn om wat info te krijgen over deze prachtige rivier
mijn ouders hebben daar een vakantiehuis in dee buurt
dus nu zou ik heeel graag weten wat het bestand er is waar er nachtvisplaatsen zijn hoe de beste manier is om ze te vangen waar je het best zit ... enzovoort
alles kan mij een hulp wezen
mag ook een pb zijn

[Hugo Bovenmars]

Ga er gewoon een keer zitten dan; met een beetje geluk kom je er in 1 nacht achter of je een goede stek hebt, welk aas je moet gebruiken er of je er mag nachtvissen...

succes dan maar!
Hugo

[dimitri sadones]

maar keb er al gevist he
+aar enkel een karper of 5 gevangen van om en rond de vijf pond dus eigenlijk niets speciaals
allemaal schubjes
maar ik heb reeds gehoord dat er groote karper opzit maar heb deze nog nooit gezienzelf in de paai niet
tientallen karpertjes van mss max 20 pond allemaal tesamen voor een dam waar het vol met wier staat enzo maar die groote heb ik nog nooit gezien en daarom twijfel ik of ze er wel zitten

[robin nieuwhof]

is dat erg dan?? 20pond is ook mooi toch???
en volgens mij paaien de grote karpers liever met elkaar dan met kleinere soortgenoten. het kan dus zijn dat deze zich op een andere paaiplek bevonden. ik zou het gewoon nog eens een paar dagen proberen.

[Jan-Willem Boer]

Is er inmiddels nog nieuws over deze rivier????? dit forum bestaat al een aantal jaartjes.......na al deze jaren nog iets ondekt op/over deze zeer mooie rivier??? en over welk gedeelte van de rivier, hij is immers z`n 370 kilometer lang??? Wie nog informatie heeft over deze rivier, dan hoor ik het ook heel erg graag.
Of is het misschien dan toch een maagdelijke rivier??? heb wel gezien bij de fédération de la Vienne (86) dat er vele "Parcours carpe de nuit" zijn,
en die zijn denk niet voor niets aangevraagd door de locals??

Dus hiermee nogmaals een oproep (aan de pioniers onder de karpervissers) wie heeft er ervaring over/op deze rivier?

(We zitten tegenwoordig toch niet allemaal in een vol gepropt putje te vissen??........nee toch zekers ...... )

[carlo van de boom]

Hoi Jan willem,

Een aantal jaren geleden sprak ik aan een water in de dordonge een franse karpervisser die regelmatig op de vienne viste. Wat ik er van begreep vielen de gewichten een beetje tegen. Wel veel vis maar niet zo heel groot. Ook viel het mee met de hengeldruk. Hij vertelde dat ze daar vooral langgerekte schubs vingen. Dit si wat ik er van weet..sorry dat ik niet meer voor je heb

[Jan-Willem Boer]

Okè
Carlo bedankt voor je antwoord.

[Kees Verheij]

Binnenkort hopen we af te reizen naar de rivier de Vienne. Op dit board en via Google niet heel veel m.b.t. karper over te vinden. Het zou volgens de spaarzame info vooral een rivier zijn met een flink bestand aan verwilderde schubkarpers tot een kilo of 10 a 15. Wel is deze ca 100 meter brede en 370 km lange aftakking van de Loire erg mooi qua natuurschoon en ik hoop er dan ook erg te genieten. Met de kano de rimboe in en vissen maar! Als het allemaal de moeite waard was, schrijf ik er nog wel een stukkie over!

Intussen nog mensen daar geweest die info willen delen? Met twee weekjes gezinsvakantie heb ik nu eenmaal niet veel tijd om te pionieren.

[bert kamp]

Ik denk dat ik zelf de tweede week van augustus nog een week op de Vienne bij Chinon te vinden ben maar dan meer met het oog op meerval.
Wat ik ervan weet is inderdaad veel lange schubs net als op de Loire, maar er zijn ook stukken waar meer spiegels te vinden zijn.
Heb ik ook wel foto's van gezien maar ik zou niet meer weten waar.
Welk stuk ga jij heen ? misschien kan ik nog weer wat terugvinden of Franse sites.

[Kees Verheij]

Hoi Bert, wij gaan naar Pressac, ongeveer 5 km van de rivier vandaan. Dichtsbijzijnde plaats langs de rivier heet Availles-Limouzine.
Heb via Google al een beeld van de rivier en potentiele stekken gekregen, alsmede een plek waar ik de auto kan parkeren om met de kano verder te gaan. Dit betreft een wat breder en waarschijnlijk ook dieper gedeelte met wat minder stroming, want een eindje verderop bevindt zich een barrage.

[Kees Verheij]

Ik neem aan dat er in ieder dorp vergunningen worden verkocht?

[bert kamp]

vergunning: http://tinyurl.com/lu2jbsy

informatieve kaart: http://www.peche86.fr/carte-interactive.html

ik zal straks nog even naar foto's e.d. zoeken

[bert kamp]

laag water 2005: http://lacarpe.availlaise.pagesperso-orange.fr/m28.html

De site van de lokale karperclub is down, maar vond ergens anders dat er een goed bestand is maar voornamelijk kleinere vis, gemiddeld 10kg met regelmatig uitschieters van 15kg+(info van 2010)
Foto's die ik gevonden heb kan ik niet zeker van zeggen dat het van dat stuk is dus pech.
Veel plezier op je vakantie, lijkt me dat dat daar wel lukken moet.

[Kees Verheij]

Bedankt voor de moeite Bert, het gaat vast wel lukken daar. Uiteraard is het een gezinsvakantie, maar 2 nachten per week kan ik toch wel vissen, dus 4 in totaal. Ik hoop hier nog wat te posten dus!

[Jan-Willem Boer]

Succes Kees!

[Kees Verheij]

Inmiddels gisteren terug van vakantie en ik kan jullie vertellen dat de Vienne een prachtige rivier is waar ik met veel plezier een paar nachtjes heb gevist. Ik ga er nog een verhaaltje aan wijden, maar eerst nog even een paar dagen met de boot de Biesbush in. Nog even geduld dus.

[Kees Verheij]

Hieronder het verhaal en de foto's van mijn bevindingen aan de Vienne:






Vakantiebelevenissen aan de Vienne

Dit jaar zouden we als gezin weer eens naar Frankrijk gaan, want dat was alweer even geleden. Op internet dus zoeken naar een 6-persoons woning met zwembad. Als snel vonden we een in de geplande periode beschikbare woning, in een gebied waar we eigenlijk nog nooit van hadden gehoord. Het was in het departement Vienne, op de grens met Charente. Tot m’n tevredenheid stroomde er een rivier in de buurt, en wel op ongeveer 5 kilometer van ons verblijf. Het dorp Availles-Limouzine zou de uitvalsbasis gaan vormen voor m’n visserij. Na jaren vakantie zonder nachtvissen zou ik nu 2 nachten per week, dus in totaal 4 nachten, kunnen vissen. De kano ging dus ook mee, waardoor ik de wat lastiger bereikbare plekken kon bereiken. Ijverig ging ik via Google en Maps op zoek naar geschikte stekken. Ik vond wat interessante plekken en ook een plaats waar de auto mooi langs de rivier geparkeerd kan worden en kano te water kon.
Eindelijk is het zover en na een voorspoedige reis arriveren wij op een werkelijk prachtige bestemming. Nadat alles is uitgepakt en we door het koele zwembadwater zijn opgefrist, ga ik met zoon Marien de rivier vast verkennen, uiteraard met een zak bollen en de fishfinder aan boord. Dit verloopt naar tevredenheid en op een mooie stek bij een eiland voer ik alvast heel verspreid 2,5 kilo bollen van een beproefd recept, dat me in Nederland al een flink aantal mooie rivierkarpers heeft opgeleverd.
Eerst maar even wat algemene info over deze rivier dan. De Vienne is 372 kilometer lang en stroomt door 5 departementen heen, om vervolgens in de Loire uit te monden. De voornaamste zijrivieren zijn de Creuse, de Thaurion of Taurion, de Briance en de Clain. De rivier heeft een groot aantal stuwstukken en het deel wat ik heb gezien, bestaat uit stuwvakken van een 4 a 5 kilometer. Het bestand zal zodoende ook wel verschillen, maar de Vienne staat vooral bekend om haar populatie van slanke, sterke schubkarpers tot ongeveer 30 pond. Van wat locals hoor ik echter al snel dat er ook spiegelkarpers van 20 kilo plus op dit stuwvak rondzwemmen en er is er 1 bij die over een paar stuwvakken stroomafwaarts verhaalt van 25-30 kilo vissen!
Het stuk waar ik m’n pijlen op ga richten, varieert in breedte van 70 tot 200 meter en stroomt langzaam tot redelijk. Het brede stuk kent dieptes tot 4 a 5 meter, en richting de stuwdam mogelijk nog dieper. De bodem is over het algemeen vrij zacht en modderig op dat gedeelte, met veel plantengroei in de oeverzones, soms tot 20 meter uit de kant. Er rijzen hier en daar echter ook rotsformaties uit het water op, zomaar midden op de rivier! Het smallere gedeelte is anderhalf tot 2 meter diep en heeft een rotsbodem. Dit is ook het deel dat wat feller stroomt.










Allereerst verken en bevis ik dus het stuk richting de stuwdam, omdat dit er het meest veelbelovend uit ziet. De volgende avond ga ik meteen voor een nacht richting Availles. De plek waar ik gisteren de kano te water heb gelaten, bleek door de steile oever toch niet zo ideaal, maar de joviale kasteelheer (inderdaad, we verblijven in een gastenverblijf van een heus kasteeltje) had me al een betere plek van de hand gedaan, midden in het dorp. De auto kon daar aan het water geparkeerd worden en de kano ging daar erg gemakkelijk te water door de zeer laag gelegen walkant. Met volgepakte kano peddel ik de twee kilometer naar het eiland, nagestaard door een aantal campingvissers, die werkelijk de ogen uit de kom kijken naar deze, voor hen merkwaardige, manier van transport. Genietend van de verbaasde gezichten wens ik iedereen bonsoir en peddel lachend verder.
Het dorp en de camping verdwijnen uit beeld en het wordt stil, erg stil. Bij het eiland aangekomen, is dat echter helaas weer over. Er loopt daar een weg langs het water en men kan er dus met de auto achter de kont vissen. Dat doen dan op een stukje van zo’n 300 meter dan ook vier carpistes, met vier stokken de man! Daarbij is de factor rust ver te zoeken en tot laat in de avond hoor ik hun geschreeuw en gelach. Gelukkig bevis ik het eiland vanaf de overzijde, waar niemand kan komen zonder ver te moeten lopen. Zo’n 200 meter stroomafwaarts word ik echter wel door een aantal hengels afgeblokt, omdat men daar met geclipte lijnen voorbij het eiland aan het vissen is, dus aan “mijn” kant. Afijn, we gaan zien wat deze relatief rustige oever opbrengt.
Als ik wakker word, is de teleurstelling groot, geen piep gehad. Ik besluit een hengel wat verder naar rechts te gaan uitvaren, naar de kop van het eiland. Dit geeft meteen een run, maar dan wel op de linkerstok, die vlak voor de eigen kant op 4 meter diepte is gedropt, en dat terwijl ik nog op het water ben. Terug bij de hengel zit de vis al in wat takken aan de overzijde en na wat trekken aan de voorslag komt hij weliswaar mee, maar breekt ook de haak! Ik zie nog een staart van een kleinere schub me gedag zwaaien en dat is het dan. Weinig tijd om te treuren, want een uurtje later dan toch een run op de stok die opnieuw was uitgevaren. Dit levert een kleine maar fijne schub op, en ik ben er toch blij mee.






Ondanks de aanwezigheid van andere carpistes besluit ik de tweede nacht ook op deze plek door te gaan brengen, nu met wat meer voerdagen en iets naar rechts opgeschoven, zodat ik wat gemakkelijker de kop van het eiland kan bevissen. De Franse karpervissers zitten overigens allemaal al dagen te blanken, slechts 1 van hen had vis, en dan nog een ukkie van 3 kilo! Zodra er 1 inpakt, zit er overigens al weer snel een nieuwe carpist. Inmiddels heb ik bedacht dat ik naar die kant rijd en vanaf daar met de kano oversteek, dat scheelt weer 2 km kanoën. Ik vraag 1 van de carpisten of mijn auto bij hem mag staan en dat vind hij goed, dus wordt hij nog bewaakt ook. Ook deze vriendelijke Fransoos kijkt verbaasd toe hoe ik in no time de inhoud van de stationwagen in de kano prop en wegpeddel. Als je ooit op de Vienne gaat vissen en daar allerlei in Canadese kano’s rondpeddelende carpistes ziet, dan weet je nu hoe dat komt!
Weer brengt de nacht niets en weer rond 8 uur ’s morgens een fluiter. Deze vis vlucht echter het talud op in plaats van af, zeker de boekjes niet gelezen ofzo! Een karper op de rivier wordt namelijk geacht het talud af te zwemmen het wijd op! Deze is echter eigenwijs en daardoor vliegt hij aan mijn eigen kant op nog geen 70 cm water door de takken van de enige struik die daar in het water hangt, komt vervolgens volledig uit het water, waarna de voorslag breekt! Balend tuig ik de hengel opnieuw op en wacht op die 2e run, maar die komt niet meer, zodat ik rond 11 uur maar op ruim. Daar wacht de Franse karpervisser me al op, hij heeft zowaar een visje gevangen ook, hoewel niet groot. Inmiddels heb ik de keuze wel gemaakt, ik ga naar het ondiepere deel van de rivier, daar zit je ook ver van de weg vandaan.

De eerste verkenningstocht naar dit deel van de rivier maak ik samen met mijn vrouw Anneke en zoon Marien. Het is een heerlijke avond en het valt me op hoe stil het hier is. Als ik ook nog eens een prachtige plek vind om te vissen, is m’n humeur helemaal goed. De oevers zijn op dit gedeelte vrij hoog en steil, maar hier komt een beekje uit op de Vienne en heeft daar zoveel sediment afgezet dat er een mooi laag stuk van zand en kiezels is ontstaan. Het zijn maar enkele vierkante meters, maar precies goed om de hengels op te plaatsen en de kano af te meren. De oever is ook wat schuin en bovenop kan ik onder een oude eik mooi de oval plaatsen. Ik voer anderhalve kilo bollen over een stuk van ongeveer 100 meter en peddel met een goed gevoel naar ons verblijf terug.
De volgende avond ga ik op pad naar deze nieuwe stek. Omdat het nergens dieper dan zo’n anderhalve meter is en de bodem bezaaid is met talloze stenen, weet ik niet wat ik er van moet denken, ik heb nog nooit op een dergelijke bodem gevist. Op de stek aangekomen, zet ik alles snel op, want de zon gaat al bijna onder. Ik vaar alle drie de stokken uit, waarbij ik met de peddel voel waar ik de rig kan droppen. Tussen alle grote en kleinere rotsblokken bevinden zich kleine kuiltjes met zand en grind, en als ik die met de peddel heb gevonden laat ik het lood er snel bij zakken. Nadat ik ook de oval heb opgezet ga ik er eens lekker voor zitten en geniet van de rust om mij heen. Enkel een blatend schaap of een krassende uil verstoren de stilte, dit is geweldig. En nog mooier is dat er vis springt, hoogstwaarschijnlijk karper! Al snel krijg ik hierover duidelijkheid in de vorm van een striemende run! Dit gaat echt hard en ik pleur zo ongeveer neer bij de hengels tijden de afdaling. Ik pak de middelste stok van de rodpot, waarna de Armelite meteen een rietstengel in zuidwesterstorm imiteert, begeleidt door een slip die klinkt als Metallica in de hoogste versnelling. Dan voel ik de lijn schuren en loopt de boel vast! Ik bedenk me geen seconde, spring de kano in en peddel naar de plaats des onheils toe, steeds even lijn opspoelend. Daar aangekomen, springt de lijn tussen de stenen vandaan en heb ik full contact. De vis verandert vervolgens van tactiek en probeert de oeverzone in te duiken, waar waterplanten en struken uitnodigend lonken. Met de peddel geef ik tegengas, terwijl de hengel in een angstwekkende curve gaat. De vis geeft het na een tweetal minuten, die een eeuwigheid lijken te duren op en gaat zwaar trekkend stroomafwaarts. Pas na een kwartier heb ik controle en kan ik de vis het schepnet in loodsen. Ondertussen ben ik zo’n 300 meter stroomafwaarts beland, dus de vis moet maar even aan boord, zodat ik wat vlotter tegen de stroming in kan peddelen. Gelukkig houdt hij zich rustig en kan ik even later de vangst goed bewonderen. Het blijkt een prachtige torpedoschub van 22 pond te zijn, en ik ben er blijer mee dan ik met menig dertiger geweest ben. De vis mag op een mooi plekje uit de stroming uitrusten in de bewaarzak. Vroeg in de morgen een run in de oeverzone, maar deze vis zwemt zich meteen vast in een struik, nog voordat ik bij de hengel ben. Hierdoor breekt er opnieuw een voorslag, wat is dat toch! Gelukkig wel breuk vlakbij de rig, en m’n lood vis ik nog uit de struiken. Ik vis nog door tot een uur of 10, maar het blijft verder stil.





Ik besluit op deze stek de laatste nacht ook te gaan vissen, en vooraf drie avonden te voeren, lekker ruim verspreid en 2,5 kilo per keer. Het is donderdag als ik weer ga, zaterdag gaan we trouwens alweer naar huis. Nadat de boel weer is opgesteld, treedt vrij snel de duisternis in. De eerste run komt al snel en gaat wederom als een raket. Wederom moet ik wegens vastzitten achter de vis aan, maar nadat de lijn is losgekomen, doet hij niet veel meer en ligt dus vrij snel in het net. Even een foto met de zelfontspanner maken, maar als ik goed en wel de camera heb ingesteld, klinkt het gegil van een overspannen Delkim. Run nummer 2! Als een jekko vlieg ik naar de stokken toe en pak de hevig gebogen rechterstok van de rodpod af. Deze vis acteert als een raket en gaat zo ontzettend hard, dit heb ik alleen nog maar in Canada meegemaakt. Vlak voor de gevarenzone aan overkant weet ik hem te stoppen en een stuk terug te pompen. Na een poosje komt de lijn echter vast te zitten en wederom peddel ik naar het midden van de rivier. Ik voel de lijn los springen, maar dan breekt wederom de voorslag af ter hoogte van het lood, shit! Snel terug naar de kant, andere vis op de foto en opnieuw 2 stokken uitvaren.
Lang slapen lukt niet, run nummer 3 dient zich aan en ook deze gedraagt zich als een raket. Wederom de kano in en het gaat weer een flink stuk stroomafwaarts voordat ik de vis kan netten. Het is geweldig om onder de volle maan middenop de rivier te drillen, in een verder stille omgeving en midden in de natuur. Ik geniet met volle teugen. De vis mag even in het beekje, waar hij slechts een paar meter kan zwemmen voordat het te ondiep wordt. Morgen zet ik hem wel weer op de rivier.
De volgende run laat niet lang op zich wachten en levert weer een hard vechtende schubkarper van een kleiner slag op,die zijn tweelingbroer gezelschap mag houden. Als ze er bij daglicht nog zwemmen, zet ik ze nog even op de foto.
Zodra het licht is, zijn de aanbeten over. Ik vang zonder moeite de twee kleine schubs uit hun tijdelijke vijvertje en omdat ze zo rustig blijven, mogen ze bij daglicht nog even poseren. Daarna zwemmen ze gebroederlijk zij aan zij hun vrijheid weer tegemoet.
Ik ruim vroeg op, want ik heb beloofd om rond 9 uur thuis te zijn voor het ontbijt en moet eerst nog brood halen bij de bakker in het dorp. De kano wordt weer vol geladen en terwijl ik weg peddel, kijk ik nog een keer achterom, naar deze mooie stek. Ooit kom ik hier weer terug, dat is m’n stellige voornemen. Wat heb ik juist hier genoten van alles, de natuur, de schoonheid van de rivier, de nachtelijke stilte, het door de volle maan sprookjesachtig verlichte decor van een dampende rivier en de sterke schubs. Eens te meer is me duidelijk dat gewicht echt ondergeschikt is aan de beleving van het vissen!

[Jan-Willem Boer]

Schitterend geschreven Kees...en dat vissen topsport is blijkt wel uit jou ervaring hier;-) Ook waar je mee eindigde...beleving is waar het omgaat, en dat is op z'n idyllisch riviertje voor 200% aanwezig.

[Frenk de Gruiter]

Mooi verhaal, Kees, ik heb genoten. Zo vis ik ook het liefst, in de natuur, één met de natuur,
en beleving van het vissen is inderdaad ondergeschikt aan de grootte van de vissen. Mooi omschreven!

[Joost Bierens]

Inmiddels gisteren terug van vakantie en ik kan jullie vertellen dat de Vienne een prachtige rivier is waar ik met veel plezier een paar nachtjes heb gevist. Ik ga er nog een verhaaltje aan wijden, maar eerst nog even een paar dagen met de boot de Biesbush in. Nog even geduld dus.

Uiteindelijk 4 maanden in de Biesbosch gezeten?

Leuk geschreven stukje, heb het met veel plezier gelezen!!

[Kees Verheij]

Sorry heur, eerst druk en toen he-le-maal vergeten om hier te posten. Er riep ook niemand over, dat scheelt!

BTW overdrijf je ook, want 2 maanden.

[Dennis Slagboom]

Wat is dit ook een schitterende rivier Kees. Ik heb van de zomer aan de Loire gestaan maar deze stroomde te hard om te bevissen. Hoe was de bodem, kwa vastzitten? Dat vindt ik altijd een rivier probleem.

[Kees Verheij]

Hoi Dennis, toch niet alleen plaatjes gekeken hoop ik?

[Jan-Willem Boer]

Hahaha. ..daar lijkt het wel op Kees:-).....zoek het antwoord in de tekst Dennis want daar wordt duidelijk over geschreven:-)

[Kees Verheij]

Tja, ik zou zeggen:

Slagboom, let op!