bedankt

[martijn dikken]

Gister was het een jaar terug dat onze dochter Amelie, plotseling overleed. Bij deze klap, kwam er heel veel emotie los.
Gister is echt weer zo'n datum dat je dan alle herinneringen voor bij schieten. Echter naast die nare, ook heel veel goede. Een daar van was de veiling begonnen op de CTE site door Bichem en Emil, met navolging van vele anderen. Dat ging hier verder op KWO door Henk, Renee en Jacco en vele anderen.

Mensen allemaal bedankt, want zonder die steun weet ik niet hoe ik er nu bijgezeten had. Sowieso alle steun van vrienden en familie, maar die onverwachte steun, die maakt zeker indruk. Die trekt je er door heen.

nogmaals bedankt allemaal en ik hoop dat iedereen die wat heeft zoveel sterkte hier aan ontleend, want als je wil en je krijgt zoveel steun dan kom je er wel, als er iets ergs gebeurd.

ook namens mijn sterke en fantastische vrouw Fritha

[mende joling.]

tja, ik ben net nieuw hier, ik zit het ff te lezen, ben er toch wel ff stil van, dit is erg om mee te maken, en dat gun je niemand.
ik weet hier niet veel op te zeggen, maar k wens julie wel heel veel sterkte, een jaar is nog kort...
heel veel sterkte. (verder ben ik sprakenloos)..

[Marc Schrikkema]

Martijn,

Soms ontstaat er in iemands leven een leegte die niet meer opgevuld kan worden. Het verliezen van een kind is wel het ergste dat iemand kan overkomen, zelf ook 2 keer in onzekerheid geleefd m.b.t. mijn jongste wat goddank goed gegaan is.

Gelukkig kun jij ondanks alle verdriet ook weer de de leuke, warme momenten koesteren. Hou daar ook aan vast!!! Hoe kort het moment ook was Amelie heeft jullie gelukkige momenten mee laten maken. Ze heeft jullie iig geleerd wat echt belangrijk is in het leven.

Een jaar is veel te kort om het verdriet te verwerken, hoeveel tijd er nodig is weet niemand. Laat je iig niet leiden door mensen die denken dat het wel over zou moeten zijn! Neem de tijd die jullie nodig hebben.

Ik hoop voor jullie dat de leuke momenten, de verdrietige momenten gaan overwinnen!


Groet Marc

[Henk ter Maat]

Geen Dank Martijn,

Meeste karpervisser hebben best wel menselijke trekjes hoor, de één kan zich wat beter uitten dan de ander.
Het is voor een buitenstaander ook best wel moeilijk om iets te willen en kunnen betekenen, waar het leed zo onbeschrijflijk is.

Amelie is er al een jaar niet meer, en toch is ze er elke dag ook weer.

De bollen waar Hans een bod op deed hebben nog steeds haar naam en ergens is er iets mee waardoor ze nog heel goed vangen ook.

[martijn dikken]

Precies Henk, een jaar er niet meer, maar er toch nog elke dag.

Ben blij dat de bollen zo bijzonder goed zijn, echt super.

[Hans Brinkel]

Zo is het maar net Henk...gouwe ballen zijn het!

Martijn & Fritha
1 jaar is zo om, hoop werkelijk dat jullie op termijn jullie grote verdriet een plaatsje kunnen geven.
Met meelevende groeten,
Hans