Ambtenaren zijn sukkels.
Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik als ambtenaar ook heel erg veel moeite heb met het werktempo, de vele vakantiedagen, het riante salaris dat altijd op tijd betaald wordt, de flexibele werktijden, het kunnen aan- en verkopen van vakantiedagen, het opsparen van overuren (overuren??? Jahahaha! Dat kan toch niet waar zijn!), het beginnen van de dag met een krantje en een bakkie leut, de leuke en mooie vrouwen in het gebouw, de bureaucratie, het pas om 16.00 uur vrij zijn en al om 15.00 uur thuis zijn, je verschuilen achter juridische procedures, het altijd maar vrij zijn op bevrijdingsdag, de veel te lange 36-urige werkweek, het kunnen internetten tijdens werktijd, het bellen met bevriende karpervissers tijdens werktijd, het altijd maar vrij moeten zijn in het weekend, de riante catering in de middagpauze, het per definitie aanvoeren van mijn stek tijdens werktijd, het vissen tijdens kantooruren, de orale sex in het archief, de tientallen karpervisgerelateerde e-mails die je per dag moet versturen en alle andere algemeen bekende arbeidsvoorwaarden waar een ambtenaar mee om te gaan heeft. Denk niet dat dit gemakkelijk is!
Ik word er treurig van. Want ik verkeer ook nog in de dubieuze situatie waarin ik leiding moet geven aan een afdeling suffe, duffe, ondeskundige, luie, gefrustreerde, suicidale, ongemotiveerde, tijdens het werk slapende, altijd de kort werkende beleidsmedewerkers en juristen. Maar ooit, ooit zal ik een echte baan krijgen en moe zijn als ik van het werk kom.
Groet,
Hij Die Knipoogt Door Een Oog Te Openen
