Ik vraag mezelf regelmatig af of ik nou zo'n kort lontje heb, of dat er gewoon een hoop lui zijn zonder enig besef waarmee ze bezig zijn. Kijk, ik weet dat ik niet de enige karpervisserT ben. Ik weet ook dat ik regelmatig op wateren vis waar de hengeldruk hoog is. Ik weet ook dat ik nogal snel geirriteerd kan raken, maar dat valt de laatste jaren reuze mee. Zal wellicht met ouder worden te maken hebben ofzo....
Ik ga echter wel altijd vissen met als doel een vis te vangen en neem daarbij altijd in ogenschouw dat ik daarbij een ander niet tot last ben en/of in de weg zit. Is er op het moment dat ik aankom bij het water geen (goede) plek vrij, dan ga ik weer terug naar huis of rijd ik naar een ander (gedeelte van het) water.
Nu was er afgelopen weekend weer zoiets. Had de zaterdagnacht zonder enige aktie gevist op een plasje in de buurt. Watertje kent meerdere gedeelten en tal van potentieel goede stekken. Tis niet groot, maar wel een watertje waar je met meerderen prima kunt vissen zonder dat je elkaar in de weg zit. Ik kon vanuit mijn oogpunt niet het hele water overzien, maar ik meen dat ik de enige visser was. De gekende "topstekken" waren iig niet bezet. Van het plekje waar ik zat weet ik dat bij een bepaald weertype de vissen in de loop van de ochtend mijn stek* zouden gaan bezoeken.
Omdat ik na een lange werkweek geen zin had om op zondagochtend vroeg op te staan, viste ik vanaf zaterdagavond en was ik van plan om tot de zondagmiddag te blijven zitten. Ik weet namelijk van deze stek dat de vissen daar (zolang je maar heel stil bent en van de kant weg blijft!!!!!) tot pal onder de kant komen azen en juist daar prima te vangen zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Alles verliep volgens plan en de vissen arriveerden in de loop van de ochtend. Alles lag reeds op scherp en ik voelde gewoon dat ie elk moment af zou kunnen gaan. Genietend van alles wat voor mij het vissen zo mooi maakt zat ik heerlijk in het zonnetje aan mn bakkie en mn rokertje.
Opeens zag ik in de verte iemand met een kruiwagen aan komen lopen. Ik dacht dat hij voor een stek achterin het water had gekozen, maar ik liep uit voorzorg en met het oog op (alweer) een kijker al een stuk bij mn hengels vandaan om de rust op mn stek zoveel als mogelijk te behouden. Zoals verwacht stopte de visserT in kwestie om even een praatje te maken, dus ging even de "sociaal modus" aan. In plaats van mijn stek behoedzaam te benaderen, zette hij de kruiwagen ter hoogte van mijn rechterhengel met een harde klap neer in het gras. Vervolgens vroeg hij met luide stem of het al wat was en hoelang ik nog van plan was te blijven zitten. Ik zei dat ik dat nog niet wist. Ik zei ook al dat mijn rechterhengel 3 meter uit de kant lag en liever niet had dat die stek verstoord zou worden. Echt heel subtiel en zonder kwaad te worden maakte ik dat kenbaar. Iemand met enigzins denkvermogen snapt dan toch wel dat je dan niet daar pal naast je complete kampement, gepaard gaande met een hoop herrie, op gaat zetten? Deze (overigens best sympathieke) gozerT snapte daar dus geen hol van.
Ik had het meteen helemaal gehad en zat me daar een partij kwaad te wezen! Manmanman! Waarom gebeurt mij dit nu weer? Aiaiaiai!
Totaal over de zeik begon ik alvast mijn trolley in te pakken. Ik had mezelf alweer neergelegd bij een blank. Dat ik juist op dat moment nog wel een aanbeet op links (de "rustige" hengel) kreeg en een leuke spiegel ving deed me besluiten om zelf maar een stukje naar links op te schuiven. Wilde het nog een uurtje geven, maar toen er na 10 minuten alweer iemand kwam vragen of ik iets had en hoe lang ik nog zou blijven (wat een on-ge-lo-fe-lij-ke kutvraag blijft dat toch!!! 
) was de maat voor mij wel vol. Kwaadheid was door de vangst van de vis en de 0-1 voorsprong van de club 
reeds grotendeels verdwenen, maar de verbazing is nog steeds niet weg.Ik vraag me nu dus echt af of ik de enige ben die zich kwaad kan maken om zoiets en wat de redenen zijn voor iemand om op deze wijze (zonder kwade bedoelingen overigens!!) iemands' visochtend te verzieken.
Ik ben ook benieuwd hoe jullie gereageerd zouden hebben in zo'n geval. Hadden jullie je er ook bij neergelegd of waren jullie juist moeilijk gaan doen? Ik heb het idee dat dit het beste was dat ik kon doen in dit geval.
Bovenstaand is 1 van de vele voorbeelden zoals ik ze de laatste jaren heb mogen meemaken. In Belgie kunnen ze er ook wat van trouwens, maar dan heb je soms te maken met extreme drukte en kan ik er nog enigzins inkomen. In dit geval zat er verder helemaal niemand te vissen.
Zo, dat was m'n pauze, maar ik ben het even kwijt..
* Mijn stek. Deze bestaat niet, want er is niks van mij bij.
Te lezen: De plek waar ik op dat moment aan het vissen ben.
De groeten,
.
