Re: Karperen voor de deur.
Geplaatst: 16-12-2018 20:06
Zo..., het is alweer een tijdje geleden dat ik wat in mijn blogje heb geschreven, het waren drukke tijden de afgelopen dagen/weken en veel stond en staat nog steeds in het teken van mijn verhuizing, maar goed, ik heb nu eventjes tijd om het een en ander te vermelden, dus een update bij deze!
Vrijdag-zaterdag-zondag 9-10-11-12 t/m 18 november 2018.
Afgelopen week stond vrijwel in het teken van de nagedachtenis van een van mijn voormalige stapmaatjes. Hoe treurig was het nieuws van de afgelopen maandag dat hij enkele minuten verwijdert van zijn woning was gevonden in het water…Afgelopen donderdag hadden we (enkele van zijn stapmaatjes) geheel in zijn stijl en geest geproost en gedronken en kwamen de vele verhalen en anekdotes betreffende ons zo tragisch ontvallen stapmaatje los en hoe raar het ook klinkt we vermaakten ons prima en het was als vanouds volop lachen, gieren en brullen, geheel in de sfeer en geest van ons stapmaatje…RIP friend…
Vrijdag kwam het vanwege de drukke werkzaamheden er totaal niet van om te gaan pennen, en ik was er echt aan toe, uren en uren achter de laptop terwijl het buiten prachtig visweer was, wat een kwelling! En zaterdag kwam het er ook niet van vanwege een extra ingelaste verhuishulpdag van een maatje die erg omhoog zit met zijn verhuizing…
In de week van 12 t/m 18 november ook niet kunnen vissen vanwege wat voorbereidingen voor de aanstaande verhuizing richting de Hofstad, bijna alle hengelsportspullen zijn al overgebracht en kwam daarbij hengels tegen die ik ‘vergeten’ was en/of nog nooit gebruikt had. Mogelijk zal ik sommige hengels ook nooit gebruiken( o.a. een baitcaster die volgens mij ook nooit gebruikt is) en die zullen dan een weg gaan vinden naar vissers die er wel wat aan hebben.
De laatste twee weken van de novembermaand ook niet kunnen pennen, alles stond in het teken van nieuwe vloerbedekking laten plaatsen en voorbereidingen treffen op de aanstaande verhuizing, en het kwam wel goed uit vanwege de ‘mindere’ weersgesteldheid om te gaan pennen(koud!), maar het kriebelde wel om even te gaan pennen, al was het maar een uurtje van relaxen aan de waterkant.
De laatste dag van de novembermaand, vrijdag de 30e, toch wezen pennen. De weersverwachting was gunstig, in ieder geval geen neerslag en de temperatuur was voor de maand november zelfs redelijk mild. Ik had er zin in, de laatste pensessie was op 1 november en nu dan een pensessie op de laatste dag van de maand.
Thuis een voermix gemaakt van mais, hennep en wat flavour:
Ik had mij goed warm aangekleed en dat was achteraf gezien zeker nodig, iets na 12:00 uur op de fiets met ‘Johnny’s Rod’ in het foedraal richting haagsepolderstek, en de wind kwam soms pittig uit het zuid-zuidwesten blazen maar de lucht was op het moment mooi blauw met hier en daar wat witte wolkenflarden.
Het was weer fijn om op de stek aan te komen en mij te gaan settelen op de onthaakmat. Gedurende de pensessie zaten rechts van mij constant af en aan vliegende groepjes spreeuwen in de top van de boom op de hoek gezellig te kwetteren, en vlogen met regelmaat Buizerds op de wind mee over de stek. Twee ooievaars verschenen opeens links van mij in het weiland en liepen al voedselscharrelend door het weiland.
Oké, ik begon te pennen omstreeks 12:15 uur, bedroeg de temperatuur 11 graden(gevoelstemperatuur 8 graden) kwam de wind uit het zuid-zuidwesten, wk 2-3, en was de luchtdruk 1.008 mb. Op de haak had ik een enkele maiskorrel geplaatst en had ik drie voerplekjes gemaakt en concentreerde mij het meest op de voerplek schuin aan de overkant tegen de nog net zichtbare metalenduiker.
Pas na 3 kwartier zag ik dat de pen in het woelige water vlak bij de duiker, een duidelijke ‘tik’ kreeg, ‘he he’ dacht ik, eindelijk wat leven in de brouwerij, gefocust wachtte ik de ontwikkelingen af, maar helaas er gebeurde niets meer na de tik. Er sprong nog wel een karper geheel rechts in de sloot en even later zag ik twee wellingen in het woelige water ontstaan van een vis vlak aan de kant, ze zitten er dus…maar ja, zijn ze te vangen?
Kreeg een half uurtje later weer ‘leven’ te zien op de pen, de pen kwam wat naar boven en begon schuin te staan en kreeg een zwiepje naar rechts wat mogelijk het gevolg was van een staart die tegen de pen en lijn aan kwam, gefocust op de naderende ontwikkelingen wachtte ik af…tja het wachten werd niet beloond want er gebeurde niets meer. Ik kreeg het koud op de onthaakmat, de wind die soms krachtig over de stek voerde was daar de oorzaak van, hoe anders was het toch enkele maanden geleden met die hitte, de zon en de vele vele aanbeten, constant leven, en nu ben je blij en geconcentreerd bij een tikje na een lange tijd van turen naar het pennetje.
Omstreeks 15:00 uur vlak aan de eigen kant ging de pen heel eventjes onder, was dit een kreeftje want het pennetje ging heel langzaam onder en bleef even onder maar liep niet weg. Er gebeurde niet meer hierna.
Ik ben om kwart over 4 gestopt, ik begon het te koud te krijgen en de weinige zonnestralen die af en toe mij en de stek beschenen waren niet krachtig genoeg om het warmer te krijgen. Oké, een blank dus op de laatste dag van november. Maar na bijna een maand van niet gepend te hebben was dit voor mij toch een fijne sessie gebleken, zeker toen ik bij thuiskomst werd verrast door een net uit de oven gekomen appeltaart…:
Vrijdag-zaterdag-zondag 9-10-11-12 t/m 18 november 2018.
Afgelopen week stond vrijwel in het teken van de nagedachtenis van een van mijn voormalige stapmaatjes. Hoe treurig was het nieuws van de afgelopen maandag dat hij enkele minuten verwijdert van zijn woning was gevonden in het water…Afgelopen donderdag hadden we (enkele van zijn stapmaatjes) geheel in zijn stijl en geest geproost en gedronken en kwamen de vele verhalen en anekdotes betreffende ons zo tragisch ontvallen stapmaatje los en hoe raar het ook klinkt we vermaakten ons prima en het was als vanouds volop lachen, gieren en brullen, geheel in de sfeer en geest van ons stapmaatje…RIP friend…
Vrijdag kwam het vanwege de drukke werkzaamheden er totaal niet van om te gaan pennen, en ik was er echt aan toe, uren en uren achter de laptop terwijl het buiten prachtig visweer was, wat een kwelling! En zaterdag kwam het er ook niet van vanwege een extra ingelaste verhuishulpdag van een maatje die erg omhoog zit met zijn verhuizing…
In de week van 12 t/m 18 november ook niet kunnen vissen vanwege wat voorbereidingen voor de aanstaande verhuizing richting de Hofstad, bijna alle hengelsportspullen zijn al overgebracht en kwam daarbij hengels tegen die ik ‘vergeten’ was en/of nog nooit gebruikt had. Mogelijk zal ik sommige hengels ook nooit gebruiken( o.a. een baitcaster die volgens mij ook nooit gebruikt is) en die zullen dan een weg gaan vinden naar vissers die er wel wat aan hebben.
De laatste twee weken van de novembermaand ook niet kunnen pennen, alles stond in het teken van nieuwe vloerbedekking laten plaatsen en voorbereidingen treffen op de aanstaande verhuizing, en het kwam wel goed uit vanwege de ‘mindere’ weersgesteldheid om te gaan pennen(koud!), maar het kriebelde wel om even te gaan pennen, al was het maar een uurtje van relaxen aan de waterkant.
De laatste dag van de novembermaand, vrijdag de 30e, toch wezen pennen. De weersverwachting was gunstig, in ieder geval geen neerslag en de temperatuur was voor de maand november zelfs redelijk mild. Ik had er zin in, de laatste pensessie was op 1 november en nu dan een pensessie op de laatste dag van de maand.
Thuis een voermix gemaakt van mais, hennep en wat flavour:
Ik had mij goed warm aangekleed en dat was achteraf gezien zeker nodig, iets na 12:00 uur op de fiets met ‘Johnny’s Rod’ in het foedraal richting haagsepolderstek, en de wind kwam soms pittig uit het zuid-zuidwesten blazen maar de lucht was op het moment mooi blauw met hier en daar wat witte wolkenflarden.
Het was weer fijn om op de stek aan te komen en mij te gaan settelen op de onthaakmat. Gedurende de pensessie zaten rechts van mij constant af en aan vliegende groepjes spreeuwen in de top van de boom op de hoek gezellig te kwetteren, en vlogen met regelmaat Buizerds op de wind mee over de stek. Twee ooievaars verschenen opeens links van mij in het weiland en liepen al voedselscharrelend door het weiland.
Oké, ik begon te pennen omstreeks 12:15 uur, bedroeg de temperatuur 11 graden(gevoelstemperatuur 8 graden) kwam de wind uit het zuid-zuidwesten, wk 2-3, en was de luchtdruk 1.008 mb. Op de haak had ik een enkele maiskorrel geplaatst en had ik drie voerplekjes gemaakt en concentreerde mij het meest op de voerplek schuin aan de overkant tegen de nog net zichtbare metalenduiker.
Pas na 3 kwartier zag ik dat de pen in het woelige water vlak bij de duiker, een duidelijke ‘tik’ kreeg, ‘he he’ dacht ik, eindelijk wat leven in de brouwerij, gefocust wachtte ik de ontwikkelingen af, maar helaas er gebeurde niets meer na de tik. Er sprong nog wel een karper geheel rechts in de sloot en even later zag ik twee wellingen in het woelige water ontstaan van een vis vlak aan de kant, ze zitten er dus…maar ja, zijn ze te vangen?
Kreeg een half uurtje later weer ‘leven’ te zien op de pen, de pen kwam wat naar boven en begon schuin te staan en kreeg een zwiepje naar rechts wat mogelijk het gevolg was van een staart die tegen de pen en lijn aan kwam, gefocust op de naderende ontwikkelingen wachtte ik af…tja het wachten werd niet beloond want er gebeurde niets meer. Ik kreeg het koud op de onthaakmat, de wind die soms krachtig over de stek voerde was daar de oorzaak van, hoe anders was het toch enkele maanden geleden met die hitte, de zon en de vele vele aanbeten, constant leven, en nu ben je blij en geconcentreerd bij een tikje na een lange tijd van turen naar het pennetje.
Omstreeks 15:00 uur vlak aan de eigen kant ging de pen heel eventjes onder, was dit een kreeftje want het pennetje ging heel langzaam onder en bleef even onder maar liep niet weg. Er gebeurde niet meer hierna.
Ik ben om kwart over 4 gestopt, ik begon het te koud te krijgen en de weinige zonnestralen die af en toe mij en de stek beschenen waren niet krachtig genoeg om het warmer te krijgen. Oké, een blank dus op de laatste dag van november. Maar na bijna een maand van niet gepend te hebben was dit voor mij toch een fijne sessie gebleken, zeker toen ik bij thuiskomst werd verrast door een net uit de oven gekomen appeltaart…: