Ha Wim

, tja misschien dat deze post daar verandering in zal brengen(pagina 23?

)
Oké, blogje bijwerken met mijn laatste 'pen' belevenissen...
Donderdag 17 augustus 2017
De hele dag thuis gewerkt, was toe aan lekker buiten zijn na een dag binnen zitten en met je hoofd uren en uren voor een beeldscherm zittend. Het had s’ochtends en in de middag regelmatig geregend, en volgens buienradar zou het tegen 16:00 uur in het Haagse droog worden. Op de fiets dus naar de polder stek tussen Voorburg en Den Haag, het miezerde nog wat onderweg en dat miezeren zou de gehele pensessie met zelfs wat korte buitjes zo blijven. Mijn regenjack deed weer eens dienst en had ik de gehele pensessie aangehouden want buiten de vochtigheid was het ook niet meer zo warm.


Oké, de voermix bestond uit mais en hennep, gevist vanaf 15:30, temperatuur was 18 graden, de windkracht was wk 2 tot 3 en kwam uit het zuid-zuidwesten, de luchtdruk bedroeg 1013 mb. Het was zwaar bewolkt.
De gehele pensessie constant miezerige kreeftenaanbeetjes gehad, pas na ongeveer anderhalf uur na steeds de 3 voerplekjes afgevist te hebben een echte serieuze aanbeet gekregen, de pen dook rap onder, maar helaas geen contact bij het aanslaan. Ben gestopt om 18:30, drie uurtjes gepend, éénmaal echte aanbeet en dat was het dan, een blank dus. Maar ja, de boog kan niet altijd gespannen staan en ik heb mij toch vermaakt daar aan de waterkant, tot tweemaal toe vloog er een ooievaar vlak over mij heen en vlogen groepen Ganzen over de weilanden. Next time maar weer.
Thuis een Mokums biertje gescoord:
Vrijdag 18 augustus
Weer even wezen pennen na een thuiswerkdagje, wilde bij ADO mijn geluk gaan beproeven( tja, als Mokummer en ‘Ajaxcied’ heeft dat toch wel iets speciaals toch?). Aanwezig en stok ingelegd omstreeks 14:15, er stond daar een behoorlijke west-zuidwesterwind te blazen.

De temperatuur bedroeg 18 graden en de luchtdruk was 1009 mb. 3 voerplekjes gemaakt en deze om en om bevist. Het blijft altijd moeilijk om geconcentreerd te blijven en te kijken naar een pen die heen en weer en dan naar boven en naar beneden gaat bij woelig en diep water, en toch heeft dit wel wat want een aanbeet is vaak verrassend, direct en snel. Het duurde toch eventjes die onmiskenbare aanbeet in woelig water, maar de pen kwam opeens schuin naar boven en dook pijlsnel weg, ik wachtte eventjes met aanslaan want misschien kwam de pen wel weer boven, maar nee, de pen bleef weg. Dus hard aanslaan…maar geen contact of enige weerstand gevoeld, de twee maïskorreltjes zaten nog op de haakbocht, was dit nou een aanbeet of een ferme lijnzwemmer? Zag overigens tot tweemaal toe een mooie schub aan de overkant springen. Maar goed, ik was het woelige water even zat en om 15:30 verkast, en verderop in een voor mij nieuw watertje de stok ingelegd om 15:45:

Ze hadden pas de kant gemaaid en aan die kant ging ik maar mijn hengelgeluk beproeven, erg helder en ondiep water, zag groepjes ruisertjes zwemmen, ideaal vliegviswatertje om polderruisers te belagen, humm na een half uurtje had ik het hier wel gezien na twee voerplekjes afgevist te hebben. Had ik daar moeten doorzetten? Misschien wel misschien ook niet, maar had nu zin om toch de pen onder te zien gaan door een karper.
Op de fiets dus naar mijn favo polderstekje:

Hier gevist van 16:30 tot 18:15, twee voerplekjes gemaakt en deze om en om bevist, veel witvis/kreeften aanbeetjes, sloeg enkele malen mis op m.i. witvis. Na ruim een uur eindelijk raak:

Een kolblei dus.
Vlak hierna aan de kant een aanbeet van een karper, direct liep de slip van de molen en schoot de haak los, jammer, jammer , jammer. Vond het wel goed zo voor vandaag, had mijn vertier in de natuur gehad en thuis dronk ik een heerlijke Palm als afsluiting:
Zaterdag 19 augustus.
Volgens de weerapp. zou het de gehele ochtend regenen, dus bleef ik lekker lang in bed en mogelijk zou ik in de loop van de middag gaan pennen in het haagse. Maar met de regen viel het wel mee en omstreeks 9 uur was het droog en bleef het droog voor de rest van de dag. De voermix van gisteren wat aangevuld met mais, jonge kapucijners en hennep:

Ik besloot eventjes te gaan pennen bij de polderstek:

Het was opdat moment 15 graden, stond er een lekker west-zuidwesterwindje wk2 tot 3, en bedroeg de luchtdruk 1013 mb. Het was licht tot zwaar bewolkt, in de verte zag ik wel wat donkere wolken, maar die kwamen niet mijn kant op.
Op drie plekjes gevoerd, veel lichte witvis/kreeften aanbeetjes, maar na ongeveer een half uurtje op de rechter voerplek vlak aan de kant, ging de pen prachtig en gelijkmatig naar het midden toe onder. Ik wachtte eventjes met aanslaan, de wat uitstaande lijn verdween onder water en nu sloeg ik goed aan. Direct een kromme hengel, even dacht ik aan de bodem of aan iets ‘vast’ te zitten, maar de top bonkte lichtjes mee met iets wat zwaar aanvoelde,’karper!’ dacht ik, en de slip begon heel rustig te lopen bij dat zware ‘iets’ aan het einde van de lijn. Dat iets kwam nu boven en ik was heel verbaasd wat ik nu zag; een grote groenige en vooral donkere Snoek had ik gehaakt! Deze Esox dame schat ik serieus zo net onder de meter in qua lengte. De ‘oude dame’ nam een klein spurtje naar links, kwam weer boven en bleef nu opvallend rustig, ik kon nu het net gaan pakken en realiseerde mij dat ik eigenlijk nooit snoeken met een net land. In mijn roofvisperiode onthaakte ik de vissen meestal in het water aan de kant, met mijn linkerhand pakte ik de snoek dan vlak onder de keel bij de kieuwen en met een lange onthaaktang was het onthaken van de spinner of streamer snel gefixt. De snoek dook nu onder toen ik het net te water liet en nam een prachtige run. De stok kromde schitterend en de vis maakte prachtige kolken verder op in de sloot, ik kneep hem nu wel want hoe en waar was de vis gehaakt? De lijn kon zo doorgeraspt worden door bijvoorbeeld de scherpe kieuwbogen of door de talloze scherpe zaagtandjes in bek en vooral gehemelte van de vis. En toen schoot de haak los…of was de lijn doorgeraspt? Nee gelukkig niet, zelfs de twee maïskorreltjes zaten nog op de haak met daarbij een schubje van de oude dame:

Tja, de stek was danig verstoord door dit gebeuren, twijfelde om te verkassen naar de andere kant van de sloot, maar ik was lui en wilde op de onthaakmat blijven zitten, besloot dus om nu breed te voeren op de hoek en maar af te wachten. In de tussen tijd vroeg ik mij diverse dingen af vanwege het haken van de Esox, waar was de vis gehaak? In de bek? Of als lijnzwemmer? Maar de pen ging prachtig onder, alsof een karper of brasem er mee aan de haal ging. Ik had natuurlijk vis gelokt op de plek, mogelijk dat de oude dame daardoor ook wat gelokt is, maar dan nog, de pen ging zo mooi onder en nog wel naar het midden toe. Een snoek, en dan nog wel een ‘big one’ die mais pakt? In
mijn vliegvisperiode heb ik genoeg snoeken gehaakt die de imitatievlokreeft als prooi beschouwden en met regelmaat doken er snoeken op de ruisvoorns die ik aan het binnen strippen was.
Tja, verrassend was dit hele gebeuren wel, overigens lang geleden dat ik een snoek gehaakt had( in welke hoedanigheid dan ook).
Oké, hierna veel witvis/kreeften aanbeten en na 13:00 had ik het hier wel gezien, ik hoorde enkele keren een Groen Specht roepen en een Tjiftjaf deed zijn naam in de bomenrij eer aan.

Thuis een bakkie koffie met een heerlijk stuk bananenvlaai:
Zondag 20 augustus
Ik wilde deze ochtend bij het krieken van de dag aanwezig zijn bij de polderstek te Leidschenveen:


Was daar ruim voor 06:30 aanwezig en de pen lag precies om half 7 te water. De temperatuur was op dat moment 16 graden, de wind kwam uit het westen en de sterkte was rond windkracht 2, de luchtdruk bedroeg 1019 mb. Drie voerplekjes had ik gemaakt, eentje helemaal links, eentje helemaal rechts en eentje ‘recht zo die gaat’ in het midden. Het voer bestond uit een restje mix van de vorige dag aangevuld met mais en hennep. Het was zwaar bewolkt, de opkomende zon bescheen de donkere wolken, en ik genoot van de kleurenpracht die daar ontstond:
Het leek wel 'vuurwerk'


Ik had dus niet in de gaten dat het pennetje op de rechter voerplek meegenomen was door een vis die langs de kant naar links er mee wegzwom, zo gefocust was ik op de wolkenformaties en niet op de ‘verdwijnende’ pen. Net op tijd zag ik de al omhoog gekomen antenne van de pen geheel naar links verdwijnen, rap pakte ik het handvat en sloeg aan. Mis…wel een vluchtte vis naar rechts. Een maïskorreltje van de twee bleef nog hangen aan de haak. Verder helemaal geen aanbeetjes of tikjes meer gezien op de pen op de drie voerplekjes, maar na ongeveer 40 minuten zag ik voorzichtige tikjes van de pen op de middelste voerplek. Heel langzaam ging de pen in het door de wind licht beroerde water, richting overkant, niet haperend, maar mooi gelijkmatig, ergens wist ik dat het een kreeft moest zijn, maar de snelheid waarmee dit ging klopte niet bij die van een kreeftenaanbeet. De pen was bijna aan de overkant, kwam nu mooi schuin omhoog en nu verdween deze wel snel onderwater. Ik sloeg aan en hangen! ‘Karper!’ dacht ik meteen gezien de weerstand, de lopende slip en kromme stok. De vis bonkte, maakte een spurtje naar links, ik pompte de vis terug, en kwam daarbij even boven, en zag dat het geen karper was maar een mooie gladde Zeelt:





Heb op deze stek nog even na het voeren doorgevist, maar besloot na een half uurtje te verkassen:
Ook hier gebeurde bijna hetzelfde, ik was mij aan het vergapen aan de mooie wolken toen op de rechter voerplek de pen al helemaal verdwenen was, zag nog net wat uitstaande lijn verdwijnen, pakte het handvat en sloeg aan, maar niks, geen contact, geen weg vluchtende vis, wel beide maïskorreltjes eraf. Ben hier gestopt om kwart voor 9 en besloot om naar de polderstek te gaan bij Voorburg:

Hier gevist vanaf 10:00 tot 12:45, heerlijk gezeten op de onthaakmat:

Hier 2x misgeslagen; eenmaal op grote wittebroodpluim en eenmaal op mais, dus geblankt.
Thuis wachtte wederom een bakkie met wederom een stuk heerlijke bananenvlaai:
