Als de kat van huis is

Plaats reactie
Gebruikersavatar
ben scholten
Berichten: 3191
Lid geworden op: 10-02-2007 19:29
Locatie: den haag

03-03-2014 21:31

Mijn vorige artikel eindigde ik met de wens dat we niet zo’n winter zouden krijgen als vorig jaar.
Wat een verschil met een jaar geleden.
Waar vorig jaar rond februari bijna heel Nederland de schaatsen had ondergebonden, heb ik dit jaar nog geen vliesje op het water gezien.
Voor sommige teleurstellend, voor mij ideaal.
Het heeft wel een paar nachten gevroren, maar de bontmuts bleef in de kast.
Vorig jaar ging ik ,net zoals heel veel karpervissers tegenwoordig, een poging wagen om een mooie snoek te vangen.
Dit jaar kwam het totaal niet in me op en terwijl ik op internet de een na de andere snoek voorbij zie komen bleef ik trouw achter de karperstokken zitten.
In januari was ik eigenlijk een beetje zoekende.
Iedereen heeft dat wel eens , dat je van ellende niet meer weet waar je moet gaat vissen.
Je verstand zegt het is winter en dus focus je op de voor jou potentiele winterstekken.
In mijn geval zijn dat de vele kades van Den Haag en dan het liefst bij bruggen.
Vorig jaar begon mijn jaar daar ook goed dus waarom nu niet.
Wat ik echter niet wist is dat ‘mijn’ stek ook geliefd en bevist werd door andere.
Nu zijn we elkaar een paar keer tegen gekomen en zelfs bevriend geraakt en vond geen van ons het erg de stek te delen.
Toch ging ik op zoek naar een andere stek.
Het lastige is alleen dat vanwege de vele woonboten en plezierbootjes het steeds moeilijker word een mooie stek te vinden en als je er dan een heb is het weer een probleem om de vis te scheppen vanwege de hoge kant.
Nu klinkt het erger dan het is want de kades zijn groot zat maar de echte topstekken of in ieder geval de stekken die mij top lijken worden steeds minder bereikbaar.
Op de nieuwe stek begon ik tweemaal daags te voeren.
Dit was makkelijk te doen omdat ik er langs rijd als ik naar mijn werk ga en dus in plaats van een maal daags een hoopje te storten voerde ik nu in de ochtend en in de middag een a twee handjes gebroken boillies.
Ik voer met gebroken boillies om twee redenen.
De eerste is vanwege de stroming en dat gebroken boillies beter blijven liggen.
De tweede is dat je met minder voer toch hetzelfde bereik heb en de karper minder snel verzadigd raakt.
Na een paar dagen zo gevoerd te hebben ging ik er voor het eerst vissen.
Vol goede moed vertrok ik op de fiets met fietskar richting de stek maar eenmaal kwam al snel de gedachte wat doe ik hier in godsnaam.
Storm en regen en een lage temperatuur maakte het vissen erg lastig en na 2 uur aanklooien hield ik het voor gezien.
Het voeren ging gewoon door en een aantal dagen later begon ik aan poging twee.
De omstandigheden waren nu stukken beter ondanks de nog wel harde wind.
Binnen het uur kreeg ik een aanbeet.
Een flinke tik van de waker tegen de blank gevolgd door een paar piepen en een dansende hengeltop.
Typisch een skp aanbeet.
Normaal zijn de drills in de winter wat tam maar deze vis liet zich van zijn beste kant zien.
Nou zijn kade vissen over het algemeen toch wel wat sterker vanwege de constante stroming.
Eenmaal op de kant ben ik toch wat verbaast over het formaat want de drill deed mij vermoeden met een groter exemplaar van doen te hebben.
Teleurgesteld ben ik niet want voorlopig is dit een mooie aftrap van het nieuwe seizoen.

Afbeelding

Even later krijg ik bezoek van vismaat Hans en terwijl ik de foto’s laat zien krijg ik op de andere hengel een snoeiharde run.
Duidelijk een schubkarper.
Vraag me niet waarom maar het is elke keer weer waar.
Vissen van het skp lijken niet te weten wat te doen als ze gehaakt zijn en zorgen zelden voor een gillende pieper terwijl de schubs er als een idioot vandoor gaan.
Na het oppakken van de hengel voel ik een duidelijk zwaardere vis maar ook dat me lijn ergens achter blijft hangen.
Dat is een groot nadeel van de kades en de stroming.
Al peil je je stek nog zo goed uit , je weet nooit wat er voorbij komt drijven.
De vis is voor mij onbestuurbaar en het enigste wat ik kan doen is proberen lijnbreuk te voorkomen, maar toch ook een poging te wagen de vis te stoppen.
Dit lukt helaas niet en als de lijn slap valt is mijn eerste gedachte een lijnbreuk.
Bij het binnendraaien merk ik dat alles er nog aanzit.
Tot mijn afschuw zie ik dat de haak uitgebogen is.
Als ik iets haat is dat het wel en schrap ik deze haak van mijn gebruikerslijstje.
Ondanks de verspeelde vis ga ik toch tevreden naar huis.
Een kleine week later heb ik weer een vrije ochtend en maak daar dankbaar gebruik van.
Vanwege de stroming haal ik elke 2 uur de lijnen binnen voor controle.
De rechterhengel zit zo vast als een huis en dat op dezelfde stek als waar ik de spiegel had.
Na een hoop getrek en gedoe komt de lijn los maar hangt er een groot rood stuk stof aan met gouden franjes aan de zijkant.
Klinkt stom wat ik nu zeg maar het deed me denken aan een hoofdoek oid.
Vreemd.
Het kost nog best wat moeite om de stof van de haak af te krijgen maar uiteindelijk ligt de rig weer op zijn plaats.
Terwijl ik de waker aan de lijn bevestig springt de ander omhoog en zonder er verder bij na te denken pak ik de hengel op en kan de drill beginnen.
Weer een vis van het skp waar ik erg blij mee ben en voor een van de grootste redenen is om naar de kades te gaan.

Afbeelding

Ze zijn al lekker aan het groeien maar er zwemmen nog veel grotere.
Bij het opruimen zit ik weer vast en weer komt er een stuk rode stof mee naar boven.
De week erna vis ik er nog twee keer.
Helaas visloos maar je raad het al, weer stukken stof/kleding waaronder een sok.
Dit zit me toch niet lekker en besluit op de weg naar huis even langs het politiebureau te gaan.
Als een echte Nederlander maak ik eerst even gebruik van de GRATIS koffiemachine om vervolgens mijn verhaal te doen.
Ik had niet echt het idee dat het serieus genomen werd.
Het werd genoteerd en ik heb mijn plicht gedaan.
De rest van januari kom ik niet meer aan vissen toe vanwege verjaardagen en behoorlijk slecht weer.


DE EERSTE NACHT

In de eerste week van februari pak ik mijn eerste nacht van 2014.
Toch nog wel koud.
Het is pas negen uur in de avond maar ik kruip lekker de slaapzak in.
Om half een schrik ik wakker van een harde dreun wat later een vallende fiets blijkt te zijn.
Ik pak een bankstick die altijd naast me ligt en kom onder me brolly vandaan.
In het donker zie ik zwarte gedaante en vraag wat de bedoeling is.
De gedaante schrikt zich rot en laat wat vallen.
Gvd ik had je helemaal niet gezien man.
Hij was even gestopt met fietsen om een pretsigaretje te draaien en had ze fiets niet goed op de standaard gezet.
Nou bedankt ik weet in ieder geval weer dat me hart het nog doet.
De man vertrekt weer en ik zoek dromenland weer op.
Pas om zeven uur word ik weer wakker en bedenk me gelijk dat ik geblankt heb.
Als ik een uurtje later de hengels indraai kom ik erachter dat van beide hengels het aas eraf is.
Kreeftjes, duikeenden?
Ik weet het niet maar zuur is het wel.
De volgende nacht zit ik er weer en de avond en nacht verlopen vrijwel identiek behalve de vele regen en zelfs hagel die die nacht naar beneden komt.
Ook deze nacht dreigt in een blank te eindigen totdat om half zeven de mooiste wekker van allemaal afgaat.
Door mijn enthousiasme sta ik weer eens ouderwets op mijn sokken te drillen.
Geloof me , na die buien van die nacht is dat erg koud maar ben je wel in een klap goed wakker.
Even later ligt er een klompje wintergoud in mijn net en ga ik met een big smile op de foto.

Afbeelding

RONDDWALEN

De week erna heb ik geen tijd om een nacht te pakken en overdag vissen zie ik niet zo zitten op dit water.
Ik besluit om naar een water te gaan waar ik jaren geleden veel gevist heb en ook leuk gevangen heb.
2 jaar terug is er een grote sterfte geweest maar er moet nog vis zitten en besluit het erop te wagen.
Vroeg in de ochtend vertrek ik en gelukkig kom ik filevrij op de bestemming aan.
Tot mij verbazing ben ik de enigste aan het water.
Dat was voor de sterfte wel anders brabbel ik tegen mezelf en pak de spullen uit.
Met de voerboot drop ik mijn rigjes op de oude vertrouwde stekken en het wachten kan beginnen.
Normaal als ik de rig drop en ik de lijn vasthoud voel ik het lood op de bodem vallen maar nu niet.
Is de bodem dan in die jaren zo vervuild?
Later als het licht is zie ik aan de overhangende bomen dat het water erg laag staat.
Toch krijg ik later op de dag een aanbeet.
Helaas is het de eerste brasem van het jaar.
Kort daarna besluit ik naar huis te gaan.
Op de terugweg stop ik bij een stek waar ik langere tijd mee in gedachte loop maar nog nooit is het ervan gekomen.
Ik verkruimel de boillies die ik nog bij me heb en verspreid deze over twee stekken met de gedachte dat ik hier morgenochtend een paar uurtjes voordat ik naar me werk moet een poging ga wagen.
Weer thuis zet ik de pc aan en probeer of ik wat kan vinden over de lage waterstand.
Via een verdraaid handig forum ;) krijg ik uiteindelijk te horen dat er verderop werkzaamheden zijn en dat dat de reden is van de lage waterstand.
Weer een dag naar de…….maar weet nu wel waarom.
Later die avond knoop ik wat verse rigjes en soak alvast wat boillies.
Ik gebruik de purple seafood wat op zich een vrij vette attractieve bal is en zeker voor de tijd van het jaar maar gezien het toch geen echte winter is en ik minimaal voer moet dat goed gaan is mijn gedachte.
De volgende dag kom ik even voor acht uur aan op de stek.

Afbeelding

De zon is alweer op en er staat een best windje op mijn kant.
Allebei de stekken liggen aan mijn eigen kant.
De eerste hengel drop ik naast een berg takken die onderwater liggen.
Als ik de tweede hengel wil gaan uitpakken krijg ik een volle fluiter op de hengel die letterlijk net een minuut inligt.
Even sta ik verstijfd en lijk ik niet te geloven wat er gebeurt.
Figuurlijk knijp ik mezelf en kom weer bij mijn positieven.
Ik grijp de hengel en deze buigt gelijk goed door.
Kut…..me schepnet!!!
Deze had ik ook nog niet uitgepakt en ligt best een eindje achter me.
Ik laat de vis wat gaan en zwemt gelukkig richting het midden.
Hierdoor kan ik naar achter lopen zonder dat de lijn de kant raakt.
Met de hengel tussen mijn benen zet ik snel het schepnet in elkaar.
Pfffff wat een geklooi maar man wat ben ik blij als ik even later een mooie winterkanjer in het net zie verdwijnen.
Een mooie lange schub met een volle buik is voor even de mijne.
De vis is perfect gehaakt en aan de bek te zien is deze zelden eerder gevangen.

Afbeelding

Na het onthaken weeg ik de vis.
25 pond wintergoud.
Wat een start zeg.

Afbeelding

5 minuten nadat ik de vis het terug gezet ligt de rig weer op dezelfde plek en kort daarna ligt ook de tweede hengel waar ik hem hebben wil.
Net als ik een shagje heb gedraaid en wil gaan zitten gaat weer de eerste hengel af.
WTF, maar twijfel nu geen moment.
Deze vis is veel wilder en bezorgt me wat spannende momenten.
Uiteindelijk is de vis moe en klaar om geschept te worden.
Op het moment dat ik mijn net in het water steek doet de vis nog een vluchtpoging en zie ik close up wat er helaas gebeurd.
De vis draait met zijn kop en ik zie ik de haak letterlijk draaien in de lip van de karper en losschieten.
Daar zit je dan op je knieën.
In een kwartier tijd staan vreugde en telleurstelling erg dichtbij, maar wat een begin.
Niet bij nadenken verder en gewoon doorgaan.
De haak word grondig gecheckt maar er is niks mis mee.
De rig drop ik weer naast de takken en neem weer gespannen plaats achter de stokken.
Van de kou had ik nog niet veel gemerkt maar nu ik de kans krijg om wat langer stil te zitten begint het toch langzaam naar binnen te kruipen.
Ik probeer nog wat rigjes te knopen maar mijn vingers worden te traag,
Ondertussen is het al bijna half elf en sta ik op het punt om in te pakken.
Deze week heb ik late dienst en wil nog even een uurtje pitten voordat ik ten strijde trek.
Als ik net mijn stoel inklap gaat weer de eerste hengel af.
Yes een herkansing.
Ook deze drill verloopt goed en de vis beland veilig in het net.

Afbeelding

Een kortere maar stevige schub van net aan 24 pond en met een prachtige kleur.
De vis gaat terug en ik ruim op.
Voor het weggaan strooi ik nog wat gebroken boillies over de stek in de hoop de volgende dag hetzelfde te beleven.
In de avond voor twaalven kom ik thuis uit mijn werk en soak weer wat bollen.
Het enthousiasme spuit zowat uit me oren en ben in staat om gelijk door te gaan.
Toch doe ik dit niet en nadat ik alles weer startklaar heb gezet kruip ik onder de wol.
Als de wekker om half zeven afloopt spring ik bijna mijn bed uit.
Waarom heb ik dat nou nooit als ik moet werken?
De planning is precies hetzelfde.
Een paar uurtjes vissen, inpakken, nog even slapen en weer aan de slag.
Alles verloopt vlot en half acht ligt alles weer in.
Binnen het uur krijg ik een aanbeet op de takkenstek.
Dit keer een mooie donkergekleurd schubje van 18 pond.

Afbeelding

Ik ben echt in de wolken.
Februari en een stek die loopt als een trein.
De trein is op volle vaart , want een half uur later is het weer raak.
Dit keer een stevige gebouwde puntgave schub van 22 pond.

Afbeelding

De rest van de tijd blijft het stil maar who cares.
Ik ruim weer op en vertrek richting huis om vervolgens met een grote glimlach aan het werk te gaan.
Na deze late dienst ben ik drie dagen vrij en je hoeft geen kernfysicus te zijn om te begrijpen wat ik ga doen natuurlijk.
De eerste dag blijf ik lekker thuis en slaap schandalig lang uit, haal wat boodschappen en zet alles klaar voor de komende nacht.
Het is al zes uur als ik op de stek aankomen en is het duidelijk dat het voorjaar er echt aankomt.
De temperatuur is heerlijk en het mooiste is het feit dat het nog licht is.
Zodra de hengels in liggen zet ik de rest van de spullen klaar.
Vol verwachting zit ik op mijn stretcher naar de hengeltoppen te kijken.
Je raakt wel een beetje verpest als je in die korte tijd 5 aanbeten krijgt en ben bijna teleurgesteld als ik om half tien de slaapzak inkruip zonder teken van leven.
Om twee uur schrik ik wakker.
Nee niet van een pieper maar van mijn schepnet die omvalt.
Ik had het net tegen een boom gezet en door de aanwakkerende wind viel die tegen m’n brolly aan.
Dan krijg ik last van waar ik altijd last van heb.
Twijfels!!!
Zal die wel goed liggen of misschien weer kreeftjes?
Na een half uur piekeren controleer ik beide hengels en zie dat alles goed was.
Zou ik de nieuwe stek al teveel verstoord hebben?
Ik kan niks anders doen dan opnieuw inleggen en een vijftal gebroken boillies bij voeren.
Als ik in de ochtend wakker word is het alweer licht en kijk ik op mijn telefoon hoe laat het is.
Bijna half negen, wat een slaapkop.
Het is fris en ik blijf nog lekker wat luieren in de warme slaapzak.
Ineens een keiharde run en voor het eerst op de andere hengel.
In recordtijd heb ik de hengel te pakken en voel gelijk dat de lijn ergens aan blijft hangen.
Hoe kan dat nou weer mompel ik, ik heb de stek helemaal afgetast met een loodje.
Hoe dan ook het verandert niks aan de situatie en kan ik alleen maar hopen dat de lijn niet doorscheurt.
Het geluk is aan mijn kant en de lijn komt los.
Een kleine schub maar supergaaf en denk ik nog nooit eerder gevangen.

Afbeelding

Ik probeer het nog een uurtje maar zonder resultaat.
De stekken worden weer voorzien van wat halve boillies en ik vertrek weer huiswaarts om later die dag weer terug te keren.
Waarom ik niet gewoon blijf?
Toch om de stek wat rust te gunnen en ook vanwege andere activiteiten.
Naast het feit dat ik graag vis vind ik het ook steeds leuker worden om hengels af te bouwen en was op moment bezig met 2 hengels voor vismaat Dennis Spek af te bouwen maar daarover later meer.
De dag vliegt voorbij en voor het donker ben ik weer op de stek.
Alles gaat nu volautomatisch en binnen 10 minuten ligt alles gereed.
Weer de spanning en verwachting maar ook deze avond verloopt stil.
Gelukkig alleen de avond want om half een krijg ik drie piepen.
Genoeg om mij wakker te krijgen en de slaapzak uit te komen.
De hengel buigt lekker door en de vis doet zijn best.
Door het vele gespetter wat ik hoor denk ik eigenlijk aan een kleinere vis maar wanneer ik de vis over het netkoord heen wil trekken merk ik dat het net toch wat verder het water in moet steken om hem/haar er helemaal in te krijgen.
Echt een mooie vis met grote schubben van dik 25 pond.

Afbeelding

Na het terugzetten kruip ik tevreden weer in de slaapzak en vraag me af waarom ik niet eerder op deze stek ben gaan vissen.
De volgende keer dat ik me ogen open word ik getrakteerd op een mooie ochtend.
Geen vis, geen aanbeet maar gewoon heerlijke rust en een mooie omgeving.

Afbeelding

Na deze nacht zal het voorlopig even duren voordat ik weer terugkom.
Voor het geval dat je dacht tijdens het lezen van dit artikel ‘heb je geen thuisfront’
Ja die heb ik wel ,maar mijn vrouw was samen met haar moeder en mijn zoontje op vakantie en tja wat doe je dan 
Waarom ga je dan niet mee?
Mijn vrouw en ik hebben wat dat betreft hele goeie afspraken gemaakt.
Zon zee en strand zijn aan mij niet besteed.
Zij gaat lekker luieren en bakken in de zon en ik ga later in het jaar vissen in Frankrijk en het liefst een keer of twee of drie of :wink:
Zoals het er nu uitziet krijgt de winter geen vat meer op ons land en rollen we zo het voorjaar in.
Ik wens jullie allemaal veel succes toe dit jaar maar vooral veel plezier.
Of je dat nou doet op een “knollenput” of een “targetwater”
Behandel de vis en omgeving met respect en zorg ervoor dat we op die manier er met z’n allen in de toekomst ook van kunnen blijven genieten.

Ben Scholten
Vis is vis
Fred Hazenbroek
Berichten: 1976
Lid geworden op: 04-12-2004 00:32
Locatie: z-h

03-03-2014 21:58

Goed bezig Ben!!
Ach man..Ga toch vissen !!
Frank van Schaik
Berichten: 70
Lid geworden op: 23-07-2013 08:13

03-03-2014 23:00

Dit soort teksten zijn echt een soort drugs... geweldig om te lezen!

Kan niet wachten :) mooie vissen en erg leuk geschreven!
Gebruikersavatar
Michel Paassen
Berichten: 289
Lid geworden op: 10-09-2012 18:04
Locatie: leeuwarden

03-03-2014 23:25

:wink: ... weer een knap stukje schrijfwerk Ben !! Leest wederom lekker weg... jammie
Vissende vader, die koi's houdt
Plaats reactie