Ons oog is gevallen op een mooie bosstek bij een barrage. We hebben nog maar net de tenten staan of het begint enorm te plensen!! Snel trekken we onze regenkleding aan en gaan we de boot in om onze staafmarkers plaatsen. Tegelijkertijd wordt er flink gevoerd met big vismeel bollen en dumbells (Flevobaits Indian Spice) en tijgernoten. Het weer blijft slecht, dus als alles op zijn plek ligt gaan we snel een hapje eten en vervolgens maar vroeg de tent in.
Dinsdag morgen regent het nog steeds hard, beetje jammer. We moeten zelfs de platbodem leegscheppen, want deze staat voor 70% vol met water !! Omdat we toch nog niet konden vissen ben ik eerst samen met Cees naar een viswinkel gereden om voor hem een vergunning aan te schaffen. Als we terug komen rond 13:00 uur gaan alle lijnen op de voorgevoerde stekken te water, en wordt er vervolgens weer bijgevoerd. Maarrrr …….. om 15:30 liggen alle lijnen al weer op de kant i.v.m de harde stroming en zeer grote drijvende wierbedden die steeds alle lijnen meenemen. Op dit moment valt hier niet te vissen. Tegen de avond worden alle lijnen dan maar zo’n 5 meter uit de kant achter de keien gelegd. Op deze manier vissen is het enigste wat op dat moment mogelijk is.
Omstreeks 23:00 uur valt de wind gelukkig weg, maar omdat we ook nu om de haverklap bergen met wier in de lijnen hebben hangen draaien we de boel maar binnen. De volgende ochtend varen we weer alle lijnen naar de stek, maar een paar uur later, nadat we een keer of 5 alle lijnen hebben ontdaan van het vele wier, besluiten we om het hier voor gezien te houden. We gaan zo'n 60 km stroomopwaarts kijken naar een mooie stek die we in april eerder dit jaar hebben gevonden. We hebben toen 2 dagen in de omgeving rondgereden om stekken te zoeken, maar we hebben toen niet gevist. Nachtvissen is hier niet toegestaan, maar we besluiten om het hier toch te gaan proberen.
Omdat de rivier hier minder hard stroomt, en omdat we in april al met peilen hadden ontdekt dat dit gedeelte van de rivier overal zo'n 2 meter dieper was dan elders, hadden wij al het vermoeden dat hier minder wier zou groeien. Dit bleek achteraf ook te kloppen, hier was geen enkel wierplantje te vinden. Nadat we de hele set-up weer hadden neergezet hebben we weer 6 lijnen te water gelaten onder de eigen kant, in de vaargeul en op zo'n 50 meter uit de kant.
We vissen niet naar de overkant omdat volgens de Franse localls iedereen dat doet. Volgens een Franse karpervisser zwemt op dit gedeelte van de rivier waar wij vissen niet veel karper, maar wat er zwemt is wel groot. Kees vist stroomopwaarts en ik stroomafwaarts, zo blijven de lijnen met 140 gram goed op hun plaats liggen. Snel alle stekken nog even bijgevoerd, deze keer vooral met de dumbells, en vervolgens gingen we vol vertrouwen afwachten …..
Donderdagmorgen werden we wakker, we hebben nog geen piep gehad! De hengels worden binnengedraaid en na een heerlijk ontbijt van eieren met spek en de nodige bakken koffie besluiten Cees en ik, zoals we wel vaker doen, met de boot zo'n 6 km stroomopwaarts te gaan varen en te kijken of we weer nieuwe visgronden kunnen ontdekken. Natuurlijk met de visvinder aan, zodat niet alleen de kanten maar ook het bodemverloop goed kunnen bekijken. Zo hebben we in de loop der jaren al zo'n 50 km rivierbodem in kaart gebracht, iets wat later altijd weer van pas kan komen. We komen onderweg 2 Fransen en 3 Duitse karpervissers tegen en hier maken we een praatje mee. Ze hebben in 3 nachten nog geen karper gevangen, alleen maar kopvoorns en brasems. Als we weer verder varen komen we enkele prachtige stekken tegen, waar je alleen met de boot kan komen. Als je ze ziet zou je er gelijk een week willen vissen. Als we na zo'n 3 uur weer terugkomen bij Dauw worden de lijnen weer opnieuw ingegooid, en wordt er weer bijgevoerd. Van de 2 Franse vissers hadden wij al vernomen dat de boetes die je kan krijgen bij illegaal nachtvissen niet misselijk zouden zijn, daarom besluiten wij om tot 23:00 uur te vissen en dan toch maar alles binnen te draaien. Bijvoeren doen we niet meer. Toen we omstreeks middernacht in de zak kropen hebben we 2x een zware plons gehoord op onze stek…….. ’s Morgens om 04:00 uur staan we op, en snel worden de hengels voorzien van verse bollen en naar de goede plek gebracht.
Als we na alle arbeid lekker aan de verse koffie zitten krijg ik op mijn linkerhengel een keiharde run. Bij de aanslag roep ik gelijk tegen Cees: “dit is goed, dit voelt goed aan!”. Na ongeveer 10 minuten komt de vis voor de eerste keer boven. Cees roept gelijk: “HOGE VIS !!!”, en ik gelijk: “volgens mij een spiegel!”. Na een lange periode van geven en nemen geeft de vis de strijd eindelijk op en komt boven, waarna Cees de vis snel en vakkundig schept. Het is inderdaad een spiegel, maar omdat het nog aardig donker is op onze stek kan ik de vis niet echt goed zien. Omdat onze kant bestaat uit een damwand van zo'n 2 meter hoog moeten we op de knieën om samen het schepnet bij de armen te pakken. Als we gaan tillen roept Cees gelijk: “zei je nou 20 pond of 20 kilo?”. Ik weet gelijk wat Cees hiermee bedoelt als we de vis samen omhoog tillen.
YES, dit is veel zwaarder dan de 20 pond die ik de vis in het donker schatte! Snel wordt de spiegel in de weegzak gelegd en word de vis gewogen. Ik schat hem of haar nu toch wel een pondje of 36 ! De Waymaster geeft 35.8 pond aan, en Cees geeft mij gelijk de hand en zegt: “mooie vis maat!”. De eerste vis en gelijk een vette spiegel.
Voordat de vis wordt terug gezet strijk ik over de buik om te kijken of onze vis aasontlasting afgeeft, en inderdaad, de vismeel komt met golven naar buiten gestroomd. De vis word voorzichtig weer naar beneden getild en zwemt gelijk weer de diepte in. Na hard werken en doorzetten, ondanks alle tegenslag met het weer en het wier, worden we toch weer beloont met een mooie riviervis.
Na verder geen leven meer gehad te hebben worden de hengels binnengedraaid. Er zijn 2 mensen van de visclub bij ons langs geweest om op iedere 8 meter een nummer op het gras te spuiten met rode verf. Er word morgen (Zaterdag) een witvis wedstrijd hier gevist, op onze stek word nummer 13 op het gras gespoten. We besluiten daarom maar tijdelijk 2 km verderop op een nachtvis zone te gaan zitten.
Op deze stek (lengte zo’n 80 meter) wil ik echter nog niet dood gevonden worden, wat een vuilnisbelt! In de 2 dagen dat we hier staan komen er verschillende Franse dagvissers hier vissen. Werkelijk alles laten zij hier achter, van schoenen tot gebroken hengels, bossen nylon, kapotte stoeltjes, etensresten enz. enz.
We bespreken daarom wat we de komende dagen zullen gaan doen, en we besluiten om op de vorige stek waar we de spiegel vingen te gaan voorvoeren, en dan van zondagavond tot maandagmorgen deze weer te gaan bevissen, onze laatste nacht. Als ik op zaterdagavond bij de stek van de spiegel aankom om te gaan voeren, zie ik 3 Franse karpervissers op deze plek zitten (SHIT). Ik maak toch even een kort praatje met gebarentaal en vraag of zij hebben gevangen. Nee is het antwoord, alleen springers begrijp ik uit hun verhaal. Ik rij weer terug naar Dauw en Cees en doe daar mijn verhaal. ‘s Morgens ga ik nog een keer kijken, en we hebben geluk, de vissers zijn weg. Ik besluit om zo'n 3 kg 25 mm bollen in en rond de vaargeul te voeren met de werppijp. Snel weer terug om in te pakken, en als een speer weer terug naar de stek. We besluiten om alle visspullen in de platbodem te plaatsen zodat we niet weer alles in de bus moeten proppen.
Aangekomen op de stek zien we gelukkig nog steeds niemand vissen. We vissen nu zo'n 40 meter verder van de plek waar de spiegel is gevangen. Cees zegt: “hey maat, kijk eens wat hier op de grond staat.. nummer 7, mijn geluksgetal. Als we al op nummer 13 zo'n mooie vis hebben gevangen dan moet nummer 7 nóg beter zijn toch?”. Snel hebben we ieder weer 3 hengels uitstaan in en rond de vaargeul. We besluiten om instant te vissen tot 19:00 uur, daarna eten en verversen, en daarna zo'n 8 bollen per hengel bij te voeren. Omdat Cees regelmatig aanbeetjes van vermoedelijk witvis kreeg draaide hij één van zijn hengels binnen. Ineens roept Cees: “Vis, er zit vis aan!” en gelijk begint zijn reel af te lopen, heel rustig.
ik zie dat Cees de slip flink zwaarder zet, maar deze vis zwemt vastberaden gewoon rustig verder zonder ook maar 1 tel te stoppen.
De C.J.W hengel buigt heel ver door. “Dit moet zwaar zijn!” roepen we beide in koor. De vis blijft gewoon diep zwemmen, en niet 1 keer een uithaal. Na 25 minuten, (ik ben ondertussen aan het filmen en foto's maken) staat Cees nog steeds te werken. Het zweet loopt van zijn gezicht af en hij word ook steeds roder van kleur. “Arie, dit is meerval, 100 %” zegt Cees.
Na 30 minuten een grote kolk midden in de vaargeul aan de oppervlakte en shit, de haak wordt gelost! “Godver de godverdomme” (ik zal maar niet verder vermelden wat we toen allemaal gezegd hebben). We controleren de haak en onderlijn, en zien een dot slijm/snot aan de nylon onderlijn hangen. We vermoeden dat, zoals we al regelmatig eerder hebben meegemaakt, een brasem was gehaakt die vervolgens door een grote meerval werd gepakt. We hebben de vis niet gezien, maar Cees heeft al de nodige meervallen gevangen en heeft er dus ook de nodige ervaring mee. We nemen een lekker koud biertje en gaan gewoon weer lekker verder met onze mooie hobby: Vissen. Vangen en ook vissen verspelen! Sometimes you win & sometimes you lose! Maar vooral blijven lachen, daar gaan we natuurlijk voor!
Cees schiet in de lach en zegt: “ik ga weer op nummer 13 zitten”. Je bent een prachtkerel Cees. Na de heerlijke door Dauw klaargemaakte maaltijd werpen we voor de laatste nacht vol vertrouwen onze lijnen in.
Iedere hengel wordt wederom voorzien van zo'n acht 25 mm bollen die rondom het haakaas worden gevoerd. Om 23:00 uur wil ik gaan slapen, maar Cees zegt: “blijf nou maar op, want je krijgt voor 24:00 uur een fluiter van jewelste”. En verdomd!! 10 minuten later gilt mijn linker optonic het uit. Na 10 minuten schept Kees een prachtschub van 29 pond, ook deze liep op de mat leeg van de gevoerde vismeelbollen. Zowel deze schub als de spiegel waren overigens voorzien van een mooie gave bek. Prachtige vissen !
De verdere nacht word er nog 1 brasem gevangen, en verder blijft het stil. Maandagmorgen word alles opgeruimd en gaan we voldaan en vrolijk weer richting Papendrecht en Almere. Cees, ouwe, ik heb weer een prachtige gezellige week met je mogen vissen en hoop op nog veel meer. Ook Dauw, bedankt weer voor alles! Het was weer super.
Arie
