Roet du solleil
Na een zware periode op het privé vlak ( waarbij ik mijn oom op een wrede manier verloor en mijn vader na de begrafenis in het ziekenhuis eindigde. Of dat nog niet genoeg was moest mijn neefje en naamgenoot op zijn 2de verjaardag ook nog eens het ziekenhuis opzoeken ) besloot ik dat ik rust in de kop nodig had.
Beide waren ze uit het ziekenhuis ontslagen ( ontslaan kan soms toch wel eens positief zijn... ) dus kon ik verder gaan met het leven.
Waar kan je de rust dan beter vinden dan ergens langs een water in het Zuiden van France.
Ik besloot dan ook de VBK meeting te laten voor wat het was en na de KSN meeting in Leerdam richting down south France te rijden. Niet voordat ik in Leerdam het boek; Een woord van zwijgen, had aangeschaft. Je hebt toch wat leesvoer nodig die koude winteravonden want wat is het toch vroeg donker!
Wat leesvoer..
Lekker een paar nachten op de rivier vissen was het plan. Mijn Engelse maatjes hadden besloten op een groot meer te vissen en ik zou wel even de rivier gaan kraken.
Na de 10 uur karren wandelde ik met mijn kruiwagen, bollen en voerschepje richting de warm water stroom in de rivier.
De snelheid waarmee ik het voer doormiddel van de schep in het water smeet, zo snel spoelde de rivier de bollen ook langs de keien weg de machtige stroom in.
Plan B ( A was rust... ) was dus mislukt. Ik zou het op het meer moeten doen met een water tempratuur van 5 graden en twee fanatieke Engelse vrienden naast me.
Ik besloot een lange strook aan te voeren op dieper water en deze dan regelmatig van een paar handjes voer te voor zien.
Deze handeling deed ik twee dagen lang en uit de wind in de zon, genoot ik van de fanatisme hoe mijn maatjes enkele vissen wisten buit te maken.
Na die twee dagen werd er alleen nog maar compact ( als mogelijk ) met de werppijp midden op de strook kleine hoeveelheden gevoerd.
De eerste visnacht werd een blank buiten de voerplek en de compacte voerplek moest er de tweede nacht aan gaan geloven. De volgende dag moest ik weer terug ( afgelopen zondag ) dus de laatste nacht moest het gaan gebeuren.
De laatste nacht moest het gaan gebeuren...
Zaterdagmiddag slingerde ik de twee montages op de plek. 1 zinker en de andere een snowman aasaanbieding.
Met weinig vertrouwen in een goede afloop voor plan C zocht ik de laatste nacht mijn slaapzak op en liet deze sessie nog eens goed op me inwerken.
De lol met m’n maatjes, de verkenningstochten langs de rivier, de heen rit waar ik nog ruzie kreeg na een kamikaze actie van een oude Zwitserse bestuurder in zijn Jaguar...
Kortom; Plezier & ontspanning wat toch twee belangrijke ingrediënten voor mij zijn in onze hobby.
Plezier & ontspanning. Jack,Laurant & Sam. Wie die gek met die fluoriserende camou Unox muts op is weet ik niet...
Na nog wat in het boek van Raymond en Herwin te hebben gelezen viel ik met het geluid van de regendruppels op het dak van mijn bus in slaap...
Om 02;00 uur zondagmorgen besloot een pannenkoek mijn sessie een extra boost te geven.
De snowman aas aanbieding had dus wederom de voorkeur op het voerstekje...
De pannekoek...
Zo kwam de laatste Frankrijk sessie dit jaar weer ten einde. Na een voorspoedige rit stapte ik 9,5 uur later de auto uit... Moe en voldaan..
De weg zonder einde...
December. De maand van de verplichte dagen...
Vang allemaal nog een December bak!
Met een vriendelijke groet,
Rijdende Roet