Peter Ponsteen schreef:Ik heb wel eens gehoord van ''test beten'' dan pakken de karpers (heeele voorzichtige) de boilie, zonder de haak. ze zwemmen een cm of 20 naar achteren. als ze geen weerstand voelen, eten ze de boilie. als ze weerstand voelen (het lood) laten ze los. meestal heb je dan al die ''piep'' gehoord. In sommige gevallen heeft de karper de boilie te vast in zijn bek, en als hij dan trekt tot het lood, kan de boilie eraf gaan.
Oplossing: probeer een onderlijn van 40cm! mischien helpt het
Peter,
Dit blijft altijd een grappig verhaal, maar lach de mensen die er met volle overtuiging over blijven vertellen maar eens goed uit!
Een karper kan namelijk niet de boilie tussen zijn lippen pakken. Bovendien wordt er bij deze theorie van uit gegaan dat een karper zou kunnen redeneren, zo van "als ik met deze boilie kan zwemmen zonder dat ie tussen mijn lippen uitgetrokken wordt is hij dus veilig"
Als een karper zou testen, dan doet hij dat met haak in de bek en kan een langere hair dus in sommige gevallen helpen.
Hoe hard is het aas trouwens?
