Martijn Nederpel schreef:veel van wat wij in ons aas stoppen komt ook niet van nature onder water voor en toch kan een vis het waarnemen? En als we het toch wetenschappelijk houden......in het jawadnya rapport zie je toch heel duidelijk een verschil tussen diverse flavours, of het een wel of niet totaal zuiver onderzoek was maakt niet uit. Jet verschil is alleen verklaarbaar als de vis het op de een of andere manier waarneemt. Daarnaast beweer je enerzijds dat de karper beschikt over een enorm gevoelig chemoreceptor systeem, anderzijds kan ie de diverse smaaktstoffen niet proeven????? En tot slot hoe verklaar de dan uit de PRAKTIJK toch de verschillen in vangsten (positief of negatief) die terug te voeren zijn op de flavours? Tot slot...veel sweetners komen ook niet voor maar ook die worden bewezen waargenkmen door onze gevinde vriend
Welnu mijn mening is bij deze wel duidelijk, ik ben van mening dat bepaalde flavours wel degelijk een aangename of lekker smaak aan het aas kunnen geven, ze worden ook in de oerfoodindustrie gebruikt om de acceptatie te verbeteren.
Interessante post, waar we wat mee kunnen, oftewel voer voor discussie.
In de eerste plaats, wat ik beweer is mijn persoonlijke visie, gebaseerd op wetenschappelijke experimenten met karpers. Andere meningen zijn natuurlijk ook prima.
Waar het in de eerste plaats om draait is, wat kan een karper waarnemen. In de tweede plaats wat vindt ie lekker.
Wat weten we in ieder geval? Bepaalde groepen stoffen hebben bewezen attractie voor het geur- en smaaksysteem van vissen. Al die stoffen hebben iets gemeenschappelijk, ze zijn niet vluchtig, hebben een laag moleculair gewicht, ze bevatten stikstofverbindingen, zijn wateroplosbaar, hittebestendig en komen algemeen voor onder water.
De bekendste van die stoffen zijn in de karpervisserij natuurlijk de vrije aminozuren.
Waarom heeft ie juist vooral voor die stoffen receptoren? Omdat ze in de uitscheidingsproducten van zijn natuurlijk voedsel zitten en daarnaast leert een vis ook door een bepaalde verhouding van die stoffen in zijn natuurlijk voedsel om dat te herkennen.
Iedereen kent de geur van vers gezette koffie, een vis doet hetzelfde, maar dan gaat het om opgeloste stoffen in het water. Een vis weet dus b.v. precies wanneer ie met een rode muggenlarve van doen heeft, omdat het plaatje van dat beest op zijn harde schijf staat.
Het systeem is plastisch, i.v.m. mogelijk nieuwe voedselbronnen, b.v. ons aas. Goedgekeurd en er wordt een nieuw plaatje opgeslagen op de harde schijf. Een tijgernoot b.v. zal heel weinig uitlekken, maar een karper weet hem feilloos te vinden natuurlijk, omdat ie hem herkent als zijnde een heel goede voedselbron.
Terug naar flavours.
Kan een karper die waarnemen? In het Jawadnya rapport zie je inderdaad verschillen, maar het merendeel scoort gemiddeld en dus niet erg hoog. Je zou dus kunnen concluderen dat karpers inderdaad flavours kunnen detecteren. Punt is, we weten niet wat er in alle flavours zit, in sommige zitten misschien ook wel bepaalde extracten, wat mogelijk ook de reactie kan verklaren.
Daniël is geen wetenschapper, maar ik heb best wel respect voor wat ie heeft gedaan.
Punt is alleen, je kunt er geen echte conclusies aan verbinden, wat het misschien wel laat zien is dat natuurlijke producten veel hoger scoren dan synthetische. Is ook logisch natuurlijk, omdat daar de stoffen in zitten die echt bewezen attractie voor vissen hebben en waar een vis op zeker receptoren voor heeft. Flavours voldoen simpelweg niet aan de criteria van stoffen die echt attractie hebben voor vissen.
Flavours voegen m.i. dan ook totaal helemaal niks toe aan aas, zit meer tussen de oren van de meeste vissers.
Zijn vangsten in de praktijk te herleiden tot het gebruik van een bepaalde flavour?
Onmogelijk natuurlijk, flavours worden gemaakt voor de mensenwereld en die is totaal anders dan de onderwaterwereld.
Voor sweeteners geldt eigenlijk hetzelfde, voor sommige vissoorten hebben ze inderdaad attractie, maar dat geldt vooral voor algeneters, zoals graskarpers en blankvoorns.
Karpers kunnen ze wel waarnemen, maar attractiewaarde hebben ze voor hen niet.