Een jaar geleden ging Lennard met wat vrienden naar Frankrijk om te vissen, zoals ze al jaren deden. Maar toen hij weer thuis was, werd Lennard erg ziek. "Artsen zeggen dat ik hier niet meer had gezeten als ik een dag later naar het ziekenhuis was gegaan."
Lennard is één van de 88 Nederlanders die vorig jaar de diagnose ziekte van Weil kregen. 37 van hen liepen de ziekte in Nederland op, 51, onder wie Lennard, in het buitenland. De ziekte wordt overgedragen door ratten en urine van ratten, bijvoorbeeld in of naast water.
Leverschade en hersenvliesontsteking
Het is een ernstige ziekte die in veel gevallen leidt tot leverschade, hersenvliesontsteking en nierproblemen. Maar veel artsen in Nederland zijn er nauwelijks mee bekend, zegt het Nationaal Referentielaboratorium voor Leptospirosen, dat bloed en urine van patiënten onderzoekt om de diagnose te kunnen stellen. Het centrum wil dat er onder artsen meer bekendheid komt over de ziekte.
Ook bij Lennard duurde het lang voordat de diagnose werd gesteld. Hij had griepachtige klachten die steeds heftiger werden. "Ik voelde me hondsberoerd, was constant aan het overgeven en mijn hoofd voelde alsof het uit elkaar klapte. Ik ging naar de huisarts en naar het ziekenhuis, maar daar dachten ze dat het buikgriep was. "Na vier dagen lukte lopen door de pijn helemaal niet meer. Ik dacht: als het zo doorgaat dan ben ik er morgen niet meer." Lennard werd naar het ziekenhuis gebracht, waar ontdekt werd dat zijn nieren en lever nog maar voor zo'n elf procent werkten.
Verschillende soorten antibiotica
Maar daar werd nog altijd niet gedacht aan de ziekte van Weil. Wel kreeg hij verschillende soorten antibiotica, die na twee dagen aansloegen. "Ik had mijn vrouw verteld dat ik niet dacht dat ik er de dag daarna nog zou zijn, maar toen ik de volgende ochtend wakker werd, kon ik weer wat eten en voelde ik me duidelijk beter. Mijn nier- en leverfunctie werden weer wat beter en na vijf of zes dagen mocht ik naar huis."
Zelfs toen was nog niet bekend wat Lennard had. Dat ontdekte hij zelf, toen een kennis van een vriend van hem opperde dat het waarschijnlijk de ziekte van Weil was. Die man komt uit Indonesië, waar de ziekte veel voorkomt. Bij een controle in het ziekenhuis twee weken later, begon Lennard er zelf over. "Die arts zei: dat kan niet, dat komt bijna niet voor. Het ligt niet voor de hand. Maar ik drong aan op een test, al wist ik het inmiddels wel zeker. Ik was in Frankrijk veel in het water geweest en daar zitten veel ratten, ik had natuurlijk ook wat gezocht op internet. Een paar dagen later kreeg ik de uitslag van het onderzoek: de ziekte van Weil."
Vier maanden thuis
Vier maanden kon Lennard niet werken. Daarna duurde het nog lang voordat hij zijn werk als stratenmaker weer volledig kon oppakken. "Het is nu een jaar geleden en ik heb nog veel last van vermoeidheid. De laatste keer waren mijn lever- en nierfunctie 70 procent. Ik moet binnenkort terug voor een nieuwe test, maar ik denk door die vermoeidheid nog niet dat het nu goed is. Of dat wel weer helemaal goed komt? Ik hoop het."
Achteraf vindt Lennard het 'belachelijk' dat artsen niet eerder ontdekten dat hij de ziekte had. "Als iemand aangeeft dat hij veel in contact is geweest met water, dan zou bij artsen een lampje moeten gaan branden dat dit een optie is. Ik treed niet graag op de voorgrond, maar ik geef deze interviews omdat ik wil dat er meer aandacht voor is bij artsen. Mijn artsen zeiden dat ik hier niet meer had gezeten als ik een dag later naar het ziekenhuis was gegaan. En als mijn nierfunctie één procent minder was geweest, had ik gedialyseerd moeten worden en was misschien zelfs een niertransplantatie nodig geweest."
Het aantal patiënten met de ziekte van Weil nam een paar jaar geleden fors toe: van 28 in 2013 naar 97 in 2014. Sindsdien is het aantal hoog, mogelijk doordat er door de zachtere winters meer ratten zijn, denkt het Nationaal Referentielaboratorium voor Leptospirosen. "Je hebt overal ratten en muizen, als er één patiënt bekend is, dan moeten huisartsen daarvan op de hoogte zijn."
bron: http://www.rtlnieuws.nl/gezondheid/viss ... nauwelijks
.
.
