Waar zijn de dagen dat je tig kilometer naar een hengelsportzaak reed omdat je juist dat type haak, dat type lood of uitgerekend dat verse ingrediënt wilde hebben?
Bepaalde zaken maakte je zelf, gewoon omdat het niet te koop was en anders bestelde je het in Engeland. Keuze? Wat nou keuze, dit is wat er te koop is en daar moet je het mee doen.
Loop heden ten dage een hengelsportzaak binen en je ziet door de bomen het bos niet meer.
Jammer? Ja en nee. Ja omdat de zelf-uitzoek-dagen veruit het mooist waren en je de meeste voldoening had. Ja vanwege het commerciële karakter dat onze hobby heeft gekregen. Nee omdat we er natuurlijk veel gemak van hebben, van al die mooie spulletjes.
Met zoveel meer karpervissers of mensen die op karper vissen (kleine nuance, groot verschil) is er natuurlijk ook veel vraag, zie hier commercie! Money, money, money...
Veel van mijn leeftijdgenoten zijn al door dit hele circus afgehaakt, voor hun hoeft het niet meer. De charme is weg, de karper wordt uitgebuit en geprostitueerd en gezellig naast elkaar staan doen we wel in de kroeg.
Ik weiger te stoppen, ik hou teveel van deze hobby. Dan maar weer de oogkleppen op als ik me weer eens dreig te gaan irriteren.
Bedrijfsspiegel zou ik het willen noemen. Bedrijfsschub mag ook trouwens.
![:(](./images/smilies/icon_frown.gif)